🌺अनुभव १४६

"श्री "

गजानन महाराज की जय (🌺अनुभव १४६)

मानसशास्त्रज्ञ महाराज

जय गजानन! श्री गजानन विजय पोथी वाचत असताना आपण ओवी वाचतो.. ' काय माझ्या आहे मनी, ते तू जाणसी चक्रपाणी, तेच का रे तुजलागुनी, बोलून दाखवू पद्मनाभा ' अर्थात भक्तांच्या मनात काय आहे ते भगवंत जाणतोच. या ओवीचा अर्थ आपण आपल्या मनातील इच्छा तो जाणतो एवढ्या मर्यादित अर्थाने घेतो. पण थोडं खोलात जाऊन विचार केला तर, भगवंताला, सद्गुरूंना आपल्या मनाचा थांग लागलेला असतो. मनात तळाशी काय आहे ते ज्ञात असतं. त्यामुळे मनाचं औषध, जे सहजासहजी कुठे मिळू शकत नाही, ते त्यांच्या जवळ असतं.

मागील तीन चार वर्षे,श्री गजानन महाराजांविषयी भक्तांना आलेले अनुभव संकलन करीत असताना, जाणवलं की महाराजांनी अनेकांच्या शारीरिक व्याधी दूर केल्यात. अनेकांच्या प्रापंचिक इच्छा त्यांनी पूर्ण केल्यात. अनेकांना सुंदरसे अध्यात्मिक अनुभव प्राप्त करून दिलेत. परमार्थाच्या वाटेवर अनेकांना गती दिली. पण हे शेकडो अनुभव ऐकत असताना यात एक फार महत्वाची गोष्ट लक्षात आली. ती अशी की महाराजांनी अनेकांना मानसिक आधार दिला आहे. अनेकांचं मन ताळ्यावर आणलं आहे. अनेकांचं मन प्रफुल्लित केलं त्यांना जीवनात योग्य मार्गावर आणलं.

पोथीत आपण वाचतो. लक्ष्मण हरी जांजळ हा घरगुती कारणाने, कटकटीला वैतागुन गेला होता. अशात तो काही कारणाने मुंबईला गेला असता त्याला ' परमहंस ' रुपात गजानन महाराजांनी उपदेश केला. ' अरे तू गजाननाचा शिष्य म्हणवतोस. मग हताश का होतोस? जा! चांगल्या मनाने रहा!' या उपदेशा नंतर लक्ष्मणाच्या मनाला उभारी आली.

त्या काळी लक्ष्मणाच्या मनाला महाराजांनी उभारी दिली. आजही मनोवेदना शांत करण्यासाठी, मानसिक आधार मिळण्यासाठी, मानसिकतेवर औषध मिळण्यासाठी, ज्यांनी मनापासून महाराजांना साद घातली त्यांच्या मनाची उद्विग्नता महाराजांनी दूर केली.

काही घटना ....

रोहित आज पन्नाशीकडे वाटचाल करतो आहे. एका साॅफ्टवेअर कंपनीत चांगला मॅनेजरच्या हुद्दयावर कामाला आहे. लहान असताना त्याला एक वाईट खोड जडली. त्याला थोडा राग आला, जरा मनाविरुद्ध झालं की तो नखं मारल्या सारखा, पंजा जोरात समोरच्या माणसाच्या चेहर्यावर मारायचा. इतक्या जोरात की पुढल्याच्या गालातून रक्त येईल. त्याच्या या कृतीला नाव तुम्ही काहीही द्या. त्याला, बोकडायचा म्हणा, बोचकारायचा म्हणा, ओरबाडायचा म्हणा, म्हणा काहीही. पण त्याचा तो अटॅक भयंकर होता. आई-वडिलांसाठी तो काळजीचा विषय होऊन बसला. मुलाच्या जराही मनाविरुद्ध होऊ नये म्हणून काळजी घ्यावी लागायची. बरेच उपाय करून पाहिले, पण सवय काही जाईना. आई वडील हताश झालेत. वडील गजानन महाराजांचे भक्त! वडिलांच्या सुप्त मनात मुलाचा विषय होताच. असं जेव्हा असतं, तेव्हा प्रत्येक वेळी आपण त्या दृष्टीने विचार करीत असतोच. अशात जेव्हा पोथीत ओळी येतात. ' माझा घोडा द्वाड अती, सर्वही ज्याला भिती, तेथेच आला गुरुमूर्ती, हरण्या त्याचा द्वाडपणा. ' तेव्हा नकळत आपल्याला तोही मार्ग सुचतो.

रोहितच्या वडिलांना वाटलं मुलाचा हा प्राॅब्लेम आपण गजानन महाराजांना सांगावा. त्यांनी महाराजांना प्रार्थना केली, ' महाराज याची ही वाईट सवय जाऊ द्या, मी याला दाखविण्यासाठी तुमच्याकडे शेगांवला घेऊन येतो आहे.'

त्यांनी ठरवलं की चला याला शेगांवला घेऊन जाऊ. त्या प्रमाणे सर्व शेगांवला पोहोचले.हे भुयारात दर्शनासाठी पोहोचले. त्या दिवशी दर्शनासाठी खूप गर्दी होती. त्या गर्दीत रोहित कातावला. रडून गोंधळ घालू लागला. वडिलांच्या खांद्यावर तो होता. वडील महाराजांना सांगू लागले, महाराज हा बघा कसा गोंधळ घालतो आहे. याने अनेकांना दुखावलं आहे. तुम्हाला दाखवण्यासाठी आणलं आहे. याला दुरुस्त करा. ते असं म्हणताहेत तोच महाराजांच्या समोरच त्याने जोरात वडिलांच्या गालावर बोचकारले ओरखडा पडून रक्त आले. कळवळून वडील म्हणाले महाराज हे बघा, हे असं करतो. आता हे याचं शेवटचं कृत्य ठरू द्या! असं म्हणून वडील वरती चढले, बाहेर पडले. तेच रोहितचं शेवटचं कृत्य ठरलं. आश्चर्य म्हणजे तिथेच ते प्रकरण संपलं. घरचे लोक निश्चिंत झाले. रोहितचे वडील आमचे मित्र मोहनराव यांना सांगत होते

' मोहन त्या दर्शनानंतर रोहितने पुन्हा ती कृती केली नाही.

असे आहेत आपले गजानन महाराज!'

आज आपण लहान मुलांच्या मनावर, महाराजांची जादू पहातोच आहे तर असाच एक छान अनुभव इथे सांगण्यासारखा आहे. चिखली हे शेगांव पासून साधारण पन्नास किलोमीटर अंतरावर गांव.तिथे राहणारे सुरेशपंत महाराजांचे भक्त! कुठलीही गोष्ट महाराजांच्या कानावर घालून, त्या श्रध्देने करायची. ही त्यांची सवय. त्यांचा नातू. शाळेत जाण्याच्या वयाचा झाला. म्हणून त्याचं नाव शाळेत घातलं. पण हा पठ्ठा काही केल्या शाळेत जाईना. साम, दाम, दंड भेद सर्व उपाय थकलेत. वेगवेगळी प्रलोभनं, धमकी, मार सर्व काही वाया गेलं. एकदा आजोबांच्या मनात आलं, आपण हे प्रकरण गजानन महाराजांच्या कानावर घालावं. ते पूजेला बसलेत, नातवाला समोर बसवलं. त्यांनी महाराजांना कळवळून प्रार्थना केली. म्हणाले. ' महाराज याला शाळेत जाण्याची बुद्धी द्या. मी शेगांवच्या पाच पायी वार्या करीन! ' दुसरे दिवशी सकाळी पंतांनी नातवाचा हात धरला, म्हणाले, चल बेटा आपण शाळेत जाऊ! एरवी नखरे करणारा नातू. सुता सारखा वळला, व त्यांचे बोट धरून शाळेत जाऊ लागला. नव्हे, त्याला शाळा आवडू लागली .तो शाळेत नियमित झाला.

आजोबांनी नवस फेडला. श्रावण महिन्यात दर गुरुवारी चिखली- शेगांव पाच वार्या पायी केल्यात. अशी असते भक्तांची श्रध्दा, विश्वास आणि भक्ती आणि असे गजानन महाराज! मानसशास्त्रज्ञ! ( क्रमशः.. ) पुढील भागात मनावरील परिणामाचे असेच काही अनुभव. तो पर्यंत श्री गजानन!जय गजानन!श्री गजानन! जय गजानन!

शब्दांकन- जयंत वेलणकर 9422108069

🌸'आपल्या जवळ गजानन महाराजांविषयी काही अनुभव असल्यास स्वागत आहे.

अवश्य वाचा श्रीगजानन अनुभव पुस्तक

भाग एक यात एकूण बावन्न अनुभव आहेत फक्त रुपये पन्नास

भाग दोन यात एकूण बावन्न अनुभव आहेत (५३ते १०४)

फक्त रुपये पन्नास