🌺अनुभव १७४ भक्ती कर प्रचिती येईल

"श्री "

गजानन महाराज की जय (🌺अनुभव १७४)

भक्ती कर प्रचिती येईल

जय गजानन! लहानपणी आजीचा हात धरून नाशिकला गोळे काॅलनीत गजानन महाराजांच्या मंदिरात जाता जाता आणि आजीकडून श्रीगजानन विजय ग्र॔थ ऐकता ऐकता शालेय जीवन संपलं. पुढे इंजिनिअरिंगला अ‍ॅडमिशन मिळाली आणि मी होस्टेलमधे राहण्यासाठी घर सोडलं तेव्हा आजीने तिची गजानन महाराजांची पोथी माझ्या हाती ठेवली आणि मला प्रेमाशिर्वाद दिला. 'पोथी वाचत रहा, महाराजांना नमस्कार करीत रहा ते तुझं रक्षण करोत!' तोच आजीचा आशिर्वाद पुढे फलद्रूप झाला. मनात गजानन महाराजांची भक्ती प्रज्वलित होऊन ' गजानन महाराज ' जीवन जगण्याचा एक फार मोठा आधार झाला.

शिक्षण झालं, लग्न ठरलं, तेव्हा कळलं, माझा नवराही गजानन महाराज भक्त आहे, मग काय? लग्न होऊन अमेरिकेत परतताना प्रथम शेगांवला जाऊन, महाराजांचा आशिर्वाद घेऊनच अमेरिकेत परतलो.

मी सौ. शुभदा विलास सावरगावकर. गेली पस्तीस वर्षे अमेरिकेत रहाते आहे. मागील चोवीस वर्षे न्यू जर्सी येथे स्थायिक आहे. श्रीगजानन विजय ग्र॔थात श्री दासगणू महाराजांचे जे शब्द आहेत,

' सारखा मिळे सारख्याशी, पाणीच मिळे पाण्याशी, विजातीय द्रव्याशी समरसता होणे नाही'. त्याचा प्रत्यय अमेरिकेत आल्यावर आला. ज्यांच्या अंगी गजानन महाराजांच्या भक्तीचं पाणी वाहत आहे, असे बरेच भक्त आम्ही एकत्र आलो. दर गुरुवारी आम्ही एकवीसच्या ग्रुपमधे श्रीगजानन विजय एकवीस अध्यायांचं पारायण पूर्ण करतो. माझा नित्याचा नामजप आणि मनात आलं की पोथीचं पारायण करून गजानन महाराजांच्या सान्निध्यात राहण्याचा प्रयत्न सुरूच असतो. अधून मधून गजानन महाराज लहान मोठे अनुभव देऊन भक्ती गंगेत भिजण्याचा आनंद प्राप्त करून देत असतात.

अलिकडेच काही महिन्यांपूर्वी तर विलक्षण घडलं. सकाळी सहाच्या सुमारास जाग आली. बाहेर उजाडत होतं. डोळे उघडले तर समोर साक्षात गजानन महाराज! क्षणभर वाटलं आपण स्वप्नात तर नाही? मी स्वतःला चिमटा काढला. मी पूर्ण जागी होते. ताडकन उठून बसले. नमस्कार केला अन् महाराज दिसेनासे झालेत. कदाचित सांगून गेलेत,

' भक्ती कर प्रचिती येईल!' कारण पुढे प्रचिती आलीच! संकट समयी महाराजांनी रक्षण केलं. कसं? ते सांगते मात्र तत्पूर्वी संदर्भासाठी बृहन्महाराष्ट्र मंडळाविषयी थोडी कल्पना द्यावी लागेल.

आम्ही दोघेही बरीच वर्षे बृहन्महाराष्ट्र मंडळ, (बी एम एम) व अमेरिकेतील स्थानिक महाराष्ट्र मंडळासोबत काम करीत आलो आहोत. काम करतो आहोत. बी. एम. एम. शी संबंधित विविध कमिट्यांवर आम्ही दोघं कार्यरत आहोत. त्यामुळे दर दोन वर्षांनी विविध ठिकाणी होणाऱ्या अधिवेशनाला आम्ही आवर्जून उपस्थित असतो. या अधिवेशनात प्रामुख्याने उत्तर अमेरिका, कॅनडा, भारत आणि इतर देशांमधून सुमारे पाच सहा हजार मराठी लोक उपस्थित असतात. छान कार्यक्रम असतो. मी सध्या बी. एम.एम. द्वारा प्रकाशित होणाऱ्या मंथली न्यूज लेटरची, लीड एडिटर आहे.

२७ जून ते ३० जून २०२४ या काळात बृहन्महाराष्ट्र मंडळाने सॅन होसे, कॅलिफोर्निया येथे अधिवेशन घेण्याचं ठरविलं. अर्थातच अधिवेशनाला जाण्याचं आमचंही ठरलं. न्यू जर्सीच्या नेवार्क विमानतळावरून सॅनफ्रान्सिस्को ला जाण्यासाठी बुधवार दिनांक २६ जून दुपारी दोन वाजता विमान होतं. सकाळीच घरून निघायला हवं होतं. निघताना सुखरुप प्रवासासाठी देवासमोर प्रार्थनेसाठी उभे झालो. गजानन महाराजांसोबत स्वामी समर्थांनाही हात जोडले. मनोभावे प्रार्थना केली आणि घराबाहेर पडलो. गाडीत गजानन महाराजांचा नामजप सुरू झाला. काही वेळ झाला आणि आतून जाणवायला लागलं की आज महाराज काही वेगळं सुचविताहेत. वेगळे संकेत मिळताहेत. आम्ही वेळेत नेवार्क एअरपोर्टला पोहोचलो. चेक इन वगैरे सोपस्कार होऊन गेटपाशी आलो. विमान वेळेवर होतं. बोर्डिंगही वेळेवर झालं. प्लेन नी गेट सोडलं, प्लेन धावपट्टीला लागलं. इकडे माझा नामजप सुरूच होता. धावपट्टीवर पायलटने घोषणा केली की, शेवटच्या ओ.के. सिग्नलची वाट पाहत आहोत. त्यानंतरही बराच वेळ झाला, पण प्लेन काही सुटेना. का वेळ होतो आहे? असा प्रश्न मनात आला

मनात महाराजांचं चिंतन सुरू झालं. यात महाराजांचीच काही योजना असावी असं मनात येऊन अचानक ओवी आठवली, झ्यामसिंगाला महाराज म्हणाले होते, थोडं थांबून जा. ' तुम्हा प्रापंचिकांना आपलंच व्हावसं वाटतं .' या ओवी पाठोपाठ मनात विचार आला, चला महाराजांच्या इच्छेने होऊ द्या! मी पुन्हा नामस्मरणात मन गुंतविण्याचा प्रयत्न करू लागले. इतक्यात घोषणा झाली की, ' प्लेनचे लॅण्डींग गिअर फेल झाल्या कारणाने प्लेन पुन्हा गेटकडे नेत आहोत. ' ते ऐकताच प्रत्येकाच्या मनात आलं, प्लेन तसच उडालं असतं तर तिकडे लॅण्ड होताना काहीही होऊ शकलं असतं. या कल्पनेनेच प्रत्येकजण मनातून हादरून गेला. आमच्यासाठी सद्गुरू कृपेने संभाव्य संकट टळलं होतं.

विमानाला लॅण्डींग गिअर फिक्स केल्यानंतर आम्ही एका तांत्रिक संकटातून बाहेर आलो. भरपूर वेळ झाला होता. आता एक नैसर्गिक संकट समोर होतं. अंदाजानुसार त्या संध्याकाळी 'नेवार्क' ला वादळ होणार होतं. वादळानंतर संध्याकाळी ६.३० ला पुन्हा त्याच प्लेन मधे बोर्डिंग झालं. विपरीत हवामानामुळे खूप विमानं धावपट्टीवर उभी होती. आमच्या विमानाच्या पायलटने घोषणा केली, फायनल ओ.के. मिळताच विमान निघणार. पण ही घोषणा होऊनही दीड तास झाला तरीही विमान तिथेच. हवेत बराच एअर टरब्युलन्स अजूनही होता त्यामुळे उडणे सुरक्षित नव्हते. अशात बराच वेळ झाला आणि पायलटने घोषणा केली की फ्लाईट क्रू ची ड्यूटीची वेळ संपली आहे आणि एफ.ए.ए.च्या नियमानुसार नवीन स्टाफ येऊन आता विमान उडू शकेल. ( वैमानिक, सह वैमानिक तत्सम अधिकारी यांच्यासाठी, फेडरल एव्हिएशन अॅडमिनीस्ट्रेशन व्दारे सुरक्षित वाहतुकीसाठी नियमन) त्यानंतर खरं तर रात्री ११.३० ला विमान री शेड्युल झालं, पण प्रत्यक्षात हवेतील धोका टळून उड्डाण करायला आम्हाला घड्याळात रात्री दीड ची वेळ पहावी लागली. विमान उडालं आणि आम्ही घोष केला ' गणपती बाप्पा मोरया ' सॅनफ्रान्सिस्को ला तेथील वेळेनुसार गुरुवारी सकाळी ४ वाजता सुखरुप लॅण्डींग झालं.

विलास नी आमची बॅग घेऊन बाहेर पडण्यासाठी लाईन मधे नंबर लावला. मी तिथे उभी होते. इतक्यात माझ्या पुढील रो मधील अमेरिकन पॅसेंजर ने त्याची हार्ड कव्हर दणकट बॅग हाताने खाली घेण्याचा प्रयत्न केला पण ती बॅग सरळ खाली न येता दाणकन माझ्या डोक्यावर आपटली. मी वेदनांनी कळवळले, डोके धरून मटकन खाली बसले. कर्मचाऱ्यांची धावपळ झाली. त्यांनी बर्फाची पिशवी आणून डोक्यावर धरली. दोन तीन ठिकाणी टेंगूळ आलं. मला व्हीलचेअर वरून खाली बाहेर घेण्यात आलं. लगेच चेकअप झालं, डाॅक्टर म्हणाले थोडक्यात निभावलं, अन्यथा फार मोठं नुकसान होऊ शकलं असतं. त्यानंतर माझं मन शांत झालं. सकाळपासून मनाची जी घालमेल होत होती ती थांबली अन् लक्षात आलं, आज काहीतरी होणारच होतं, पण महाराजांनी आणि स्वामींनी सर्व थोडक्यात निभावलं होतं.

अधिवेशन छान पार पडलं आम्ही सोमवारी घरी परतलो. देवाचे आभार मानले. लगेच गुरुवारी आमच्या पोथी वाचनात मला योगायोगाने तिसरा अध्याय आला. जानराव देशमुखाचे गंडांतर महाराजांनी टाळले. वाचता वाचताच मला खूप रडायला आलं. सकाळी पूजेसाठी विलासने आणून दिलेली फुलं मी सर्व देवांना वाहिली होती. मनात आर्त भाव जागृत झाला होता. नैवेद्य दाखवून आता आरती सुरू करणार तोच प्रथम गजानन महाराज, लगेच रेणुका माता आणि पुढे विठ्ठल या तीनही फोटोवरील फुलं क्रमशः खाली आलीत. माझ्यासाठी तो विलक्षण संकेत होता. सद्गतीत अंतःकरणाने मी पुन्हा देवाला हात जोडले. 'भक्ती कर प्रचिती येईल ' हा विश्वास महाराजांनी मनात दृढ केला होता. त्या दृढ विश्वासाने माझ्या ओठी सहज शब्द आलेत श्री गजानन !जय गजानन! श्री गजानन ! जय गजानन!

🌺अनुभव-- सौ. शुभदा विलास सावरगावकर, न्यू जर्सी .अमेरिका

शब्दांकन -- जयंत वेलणकर 9422108069

🌸आपल्या जवळ गजानन महाराजांविषयी काही अनुभव असल्यास स्वागत आहे.

🌹अवश्य वाचा श्रीगजानन अनुभव पुस्तक

भाग एक, यात बावन्न अनुभव आहेत. सहयोग राशी फक्त रुपये पन्नास. भाग दोन यात एकूण बावन्न अनुभव आहेत (५३ ते १०४ ) फक्त रुपये पन्नास.भाग तीन बावन्न अनुभव (१५७पर्यंत)फक्त रुपये पन्नास

श्रीगजानन अनुभव पुस्तक एमेझाॅन वर उपलब्ध आहे.